Bloggen, waarom doe je dat eigenlijk?

Ja, waarom eigenlijk? Heb ik wel iets nuttigs te melden om over te schrijven?
Om die vraag te beantwoorden, moet je eerst weten wat “nuttig” is.
Is iets nuttig als het gaat over een maatschappelijk probleem?
Of is het pas nuttig als het over mij persoonlijk gaat?
Of… Er zijn zoveel dingen te bedenken om over te schrijven, en als ik zin heb om een stukje te schrijven, vind ik dat al nuttig genoeg.

Een blog, gewoon omdat ik het leuk vind, dat is toch al een goede reden?

Nou snap ik wel, dat er mensen teleurgesteld zijn, als ze gewoon een stukje lezen, waar ze eigenlijk niet in geïnteresseerd zijn. Er zijn lezers, die graag dingen over mij persoonlijk lezen. Over mijn geloof. Hoe doe ik dat, leven met God.
Anderen lezen graag over mijn moeiten en verdriet, en hoe ik daar dan weer mee omga (of hoe ik er niet mee omga).
Weer anderen vragen me, of ik nog leuke winkel-anekdotes heb.
En dan is er nog een groep, die het liefst fictie leest. Verzonnen verhalen. Maar die heb ik (nog?) niet geschreven, dus die groep heeft (nog?) niets aan deze blog.
Ook zijn er mensen die mijn liefde voor de natuur delen, en hopen op foto’s van mooie planten, dieren, wolken of wat dan ook. Dat gaat komen, echt waar.

Als laatste de groep, die gewoon alles wil lezen wat ik schrijf. Omdat ze nieuwsgierig zijn, wat ik nu weer te schrijven heb. En dat na pas een paar blogs.
Na mijn eerste blog, kreeg ik al regelmatig de vraag: het was zo kort, wanneer komt er weer eentje?
Best leuk, omdat het eigenlijk (in mijn beleving) nergens over ging.

Maar deze blog is ten diepste voor mezelf. Natuurlijk, iedereen mag meelezen, anders maak ik er geen blog van, maar ik vind het heerlijk om stukjes te schrijven. Waar het dan ook over gaat. En tot nog toe, gaat het over dingen die ik denk, doe en meemaak.
De foto’s gaan ook komen. Maar wel als ik er zelf zin in heb.

Misschien komt er ook ooit een verzonnen verhaal. Maar voorlopig schrijf ik wat ik denk, meemaak, ervaar en voel.

Dus, waarom blog ik? Omdat ik het leuk vind. Daarom dus.